Omdat we vandaag meerdere dingen willen bezoeken en vanavond
in Las Vegas willen slapen staan we vroeg op. Dat is niet erg moeilijk, want
het is hier ’s nachts nog steeds bijna 30 graden. Dat is wel even wennen hoor!
We vertrekken richting Valley of Fire, ongeveer 15 mijl rijden vanaf onze
camping. Het landschap van Valley of Fire State Park is op dezelfde manier
ontstaan als dat van de Red Rock Canyon National Conservation Area. Vroeger
bevonden zich hier enorme zandduinen, die bedekt werden door andere zandlagen.
Het enorme gewicht zorgde ervoor dat de onderste lagen versteenden. 
Miljoenen
jaren later kwamen de versteende lagen weer aan de oppervlakte, en werden zo
blootgesteld aan de krachten van wind- en watererosie. Hierdoor zijn allerlei
prachtige, grillige vormen ontstaan. De ijzerhoudende mineralen in het
zandsteen kwamen in aanraking met de lucht, en zijn daardoor gaan oxideren. De
rotsen hebben hieraan hun rode, gele en roze kleuren te danken, vooral tijdens
zonsopgang en zonsondergang komen de kleuren erg mooi uit. Het park heeft
hieraan de naam "Valley of Fire" te dank. Dit State Park ligt ten
noordoosten van Las Vegas, op ongeveer 1 uur rijden. We nemen de State Route 169 van west naar
oost en als we er na een half uurtje aankomen bij de selfpayed entrance, kijken
we even op de kaart van het park en we besluiten dat we een trail willen lopen
achter in het park, de zogenaamde White Dome Trail. Als eerste tussenstop
bezoeken we het Visitor Center en bezoeken het tentoonstellingsgedeelte en zien
de film over dit natuurgebied. De White Domes Road is een zijweg van State
Route 169. De weg begint bij het Visitor Center, en eindigt 5½ mijl verder in
noordelijke richting. Je kan alleen via dezelfde weg terug, de totale rit is
dus 11 mijl lang. 
De White Domes Road loopt door een zeer fotogeniek gebied met
veel lage, pastelkleurige rotsen.
The White Domes Road eindigt bij een hoge, kleurrijke
zandsteenformatie. Er ligt daar een ruime parkeerplaats, vanwaar de White Domes
Loop Trail begint. De trail is 1,25 mijl lang, in het begin ga je via grote
rots treden flink omlaag. Je bereikt de ruïne van een oude movieset, waar ooit
een film werd opgenomen met Burt Lancaster en Lee Marvin, en gaat daarna verder
door een 400 meter lange slot canyon.
Door een gebied met mooie pastelkleurige zandsteenrotsen loop Als we bij de parkeerplaats van de White Dome
Trail zijn vinden Peter en Nicole het toch wel iets te heftig met deze hitte
van boven de 40 graden in de zon. Dus Cathy loopt hem alleen en zal ongeveer
drie kwartier onderweg zijn. Peter en Nicole lopen Cathy tegemoet aan de andere
kant van de trail aangezien dit een loop is. We blijven onze ogen uitkijken zo
mooi zijn de rotsformaties hier. We bezoeken ook de Seven Sisters. Dit is een
formatie van rode zandsteensculpturen direct naast de weg. Het is moeilijk de
hele groep tegelijk op de foto te krijgen, de beste mogelijkheid is vanaf de
weg, ongeveer een halve mijl ten oosten van de rotsen. Daarna bezoeken we ook
Arrowhead Arch aan de rechterkant van de weg ligt de kleine, dubbele Arch. Die
is slechts 1.20 meter groot. De Arch is van de weg af zichtbaar, en wordt ook
met een bordje aan de kant van de weg aangegeven.
Rond een uur of twee gaan we dan lunchen op een
parkeerplaats van Atlatl waar je veel petroglyphs (oude rotstekeningen) kan
zien. Een deel van die petroglyphs zit vrij hoog op de rotswand, er is een 12
meter hoge trap geplaatst zodat je daar naar toe kan klimmen. De petroglyphs
worden door middel van een glazen wand tegen vandalisme beschermd. Een van de tekeningen
stelt een atlatl voor, dat is een primitief wapen dat wordt beschouwd als de
voorloper van de pijl en boog.
Daar zien we ook dat het nog wel 2,5 uur rijden is naar de
Hoover dam, de volgende locatie die we vandaag willen bezoeken. Daarom gaan we
maar gauw rijden en gaan dan ook via de interstate. Als we door de buitenwijken
van Las Vegas rijden krijgen we door dat onze Miep op snelwegen vermijden staat
ingesteld en dat we dus om de snelweg heen aan het slingeren zijn, dat gaat
niet erg snel. We stellen haar gauw in op snelwegen en komen dan rond half 5
aan bij de Hoover Dam. We moeten er een parkeerplaats zoeken achter de dam en
de eerste paar zijn natuurlijk vol dus we moeten best een stukje teruglopen.
Dat is best een hele opgave met deze hitte, maar het is het waard want de
Hoover Dam is toch wel een heel mooi bouwwerk!
De dam, die 48 kilometer ten zuidoosten van Las Vegas
ligt, is vernoemd naar Herbert Hoover
die een sleutelrol speelde bij de bouw van de dam, eerst als Secretary of
Commerce (Minister van Handel) en later als president van de Verenigde Staten.
Hoover Dam werd gebouwd door Six Companies Incorporated, onder leiding van
Frank Crowe. De bouw begon in1930 en werd in 1936 afgerond, ruim twee jaar voor
de geplande datum. De dam wordt beheerd door de Bureau of Reclamation van het
U.S. Department of the Interior (het Ministerie van Binnenlandse Zaken). Het
reservoir dat achter de dam ontstaan is, heet Lake Mead en is vernoemd naar
Elwood Mead die het toezicht had bij de aanleg van de dam.
Voor de dam werd aangelegd had het Colorado River-bassin
regelmatig te kampen met overstromingen ten gevolge van instroom in de Colorado
van smeltende sneeuw uit de Rocky Mountains. Deze overstromingen bedreigden de
boerderijen die stroomafwaarts gelegen waren van het bassin. In 1921 stelde
Herbert Hoover, de bouw voor van een hoge dam in de Boulder Canyon om de
periodieke overstromingen onder bedwang te krijgen en het water op te slaan ten
behoeve van irrigatie en gebruik door gemeenten en industrie. Hij voorzag een
dam die zelfvoorzienend zou zijn, met een eigen inkomen uit de verkoop van
elektriciteit die uit het water opgewekt zou worden. De generatoren van de
Hoover Krachtcentrale begonnen op 6 oktober 1936 stroom te leveren van de
Colorado River aan het 364 kilometer verderop gelegen Los Angeles. Tot en met
1961 werden er gaandeweg meer opwekkingseenheden geplaatst en wordt bijna ook
heel Las Vegas van stroom voorzien. De 17 hoofdturbines van deze centrale
wekken 2074 megawatt aan hydro-elektriciteit op. Naast economische bekendheid
en bekendheid als staaltje van bouwkunde, staat de dam bekend als pronkstuk van
Art Deco. De dam zou eerst Boulder Dam heten (en het Boulder Dam Project), naar
de voorziene ligging in Boulder Canyon. Toen de locatie verplaatst werd naar
Black Canyon om het water beter te kunnen indammen, bleef de naam Boulder
bestaan. Het projectwerk (maar niet de dambouw) begon op 7 juli 1930. Bij de
officiële aanvang op 17 september 1930 kondigde Ray L. Wilbur (Hoovers Minister
van Binnenlandse Zaken) de naam Hoover Dam aan. Tijdens de aanleg zijn meer dan
100 arbeiders overleden als gevolg van slechte arbeidsomstandigheden, hoge
temperaturen en besmettelijke ziekten. De dam en centrale vallen onder het
Bureau of Reclamation van het Amerikaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken.
Naast economische bekendheid en bekendheid als staaltje van bouwkunde, staat de
dam bekend als pronkstuk van Art Deco. Het transformatorstation van de Hoover
Dam is aangelegd in een vernauwing van de Colorado River vallei. Ten gevolge
daarvan was het lastig om de stroomleidingen aan te leggen die de stroom uit
het station weg zouden voeren. De oplossing werd gevonden in de
karakteristieke, sterk gekromde hoogspanningstorens rond de vallei die soms
bijzonder sterk overhellen ten opzichte van de verticaal.
Als we er een uurtje rond hebben gelopen gaan we op zoek
naar een camping in Las Vegas. We vinden een groot trailer park waar we een
mooi plekje krijgen toegewezen waar we wel een paar dagen kunnen blijven staan.
Eenmaal alles aangesloten en geïnstalleerd
bespreken we hoe we de komende dagen zo optimaal mogelijk kunnen
invullen om zoveel mogelijk te bekijken in Las Vegas. Zeker omdat het Nicole
haar eerste keer is in deze grote stad. Het was een drukke en vermoeiende dag,
maar we beginnen langzaam te wennen aan de hitte.
Vandaag gereden: 142 miles (229 km)
Camping: Kings Row Las Vegas, NV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten