Arches National Park, UT

Maandag 9 mei
Van een dagje niets doen word je beslist niet moe, met als gevolg dat we geen slaap hadden en heel laat naar bed gingen. Wat natuurlijk weer als gevolg heeft dat we ook later opstaan. Helemaal niet erg want het park dat we gaan bezoeken is hier vlak bij, namelijk Arches National Park. Het heeft de hele avond en nacht geregend maar om tien uur komt de zon door en wordt het gelijk een stuk warmer. Gelukkig maar want Arches is in de zon veel mooier. 
Om elf uur rijden we richting Arches National Park waar het al behoorlijk druk is, we staan in de file voor de poort. Met onze parkenpas kunnen we gratis naar binnen, we krijgen een plattegrond mee en rijden omhoog de steile toegangsweg op. We zien gelijk de eerste boog. Nergens ter wereld komen zoveel natuurlijke rotsbogen voor als binnen de grenzen van Arches NP. Naast de vele bogen komen in het park ook allerlei andere grillig gevormde rotsformaties voor. 
Een groot deel van het park is eenvoudig bereikbaar via een 18 mijl lange weg en diverse wandelpaden, maar er zijn ook gebieden die je pas kan bezichtigen na het maken van een lange trektocht. In de zomermaanden lopen de temperaturen vaak zo hoog op dat zelfs een korte wandeling al behoorlijk inspannend is. Je kan dit park dan ook het beste in de lente of in de herfst bezoeken en dat merken we aan het aantal bezoekers op een gewone maandagmorgen. In de documentatie van het park lezen we hoe al die bogen, meer dan 2000 stuks, zijn ontstaan. Zo'n 300 miljoen jaar geleden bevond zich in dit gebied een zee, het water droogde op en er bleef een dikke laag zout over. Dit zout werd later bedekt door diverse lagen zand die hier door de wind naartoe werden gebracht. 
North en  South Window
De onderste lagen zand versteenden, we kennen de op deze manier gevormde rotslaag nu onder de naam Entrada Sandstone. De zoutlagen konden het gewicht niet langer aan, en werden van onder de rotslaag vandaan geperst. Door de krachten die hiermee gepaard gingen, ontstonden lange parallel aan elkaar gelegen barsten in het Entrada Sandstone. Allerlei eroderende krachten kregen nu vrij spel zoals water, ijs, wind, kou en hitte en slepen de barsten steeds verder uit, hier en daar ontstonden uithollingen in de steeds dunner wordende richels van het Entrada Sandstone. Die uithollingen werden steeds verder uitgeslepen, waardoor op veel plaatsen openingen ontstonden. Een opening wordt als boog gezien als de overspanning minstens 90 centimeter (3 feet) breed is, de hoogte is niet van belang. De grootste boog in het park, Landscape Arch, heeft een overspanning van 93 meter.
Turret Arch
We rijden verder langs indrukwekkende hoge rode rotsen waar je allerlei vormen in kunt zien, zoals de Sheep Rock, daarna langs de Petrified Sand dunes. Bij de Balanced Rock is het erg druk er is geen parkeerplaats meer vrij, die slaan we maar even over, op de terugweg komen we hier wel weer langs. We slaan af naar de Windows, twee enorme bogen die samen op twee ogen lijken die over de omgeving uitkijken. We lopen eerst naar de North Window, pas als je er in staat zie je hoe groot de boog eigenlijk is, vervolgens lopen we nog naar de South Window maar daar kunnen we niet inklimmen. Van de Windows steken we over naar Turret Arch, hier klauteren we wel helemaal naar boven. Daar hebben we een schitterend uitzicht op de beide North en South Window naast elkaar. Terug op de parkeerplaats bij de camper hebben we wel een ijsje verdiend voor deze prestatie. De Double Arch aan de andere kant van de parkeerplaats slaan we over, de voeten moeten even uitrusten. 
Delicate Arch
We rijden verder het park in en komen in de buurt van de Delicate Arch, deze boog wordt gebruikt als logo van Utah en is op elke kentekenplaat te zien. De wandeling er naar toe is nogal zwaar met veel klimmen en duurt drie uur heen en weer. Gelukkig is er ook een viewpoint op een andere heuvel vanwaar we de Delicate Arch kunnen zien. Er is een Lower View point, een rolstoel toegankelijke boardwalk, en een Upper View point volgens de aanwijzingen met een stijging van 6 meter. We gaan voor het Upper View point en volgen het pad omhoog. Buiten adem komen we boven, op het bord met aanwijzingen staat namelijk een typefout, het is een pad van 800 meter met een stijging van 60 meter. Boven gekomen hebben we wel een mooi uitzicht op de Delicate Arch. Terug bij de camper is het hoog tijd voor de lunch, dus leggen we wat broodjes in de oven. Zie het gemak van een camper. Vol energie rijden we verder het park in om te stoppen bij de Sand Dune Arch. Hier lopen we via een smalle doorgang door de rotsen naar een binnenplaats tussen de hoge rode rotsen, het mulle rode zand doet denken aan een strand en duinen. De boog die we hier vinden is aan het brokkelen, er zijn in 2014 al een aantal stukken steen afgevallen en in maart j.l. nog eens. Er wordt sterk afgeraden om er onder door te lopen dus daar houden we ons dan maar aan. Nu slaan we een paar view points over en rijden naar het einde van de park road. Hier zijn nog wat trails te lopen o.a. naar de Landscape Arch maar de parkeerplaats is helemaal vol, dus dat is voor ons vandaag niet weggelegd. Het is inmiddels al vier uur dus rijden we terug richting ingang. We komen weer langs de Balanced Rock, nu is er parkeergelegenheid genoeg en kunnen we op ons gemak een rondje om de Balanced Rock heen lopen. Het is genoeg geweest voor vandaag, we rijden terug naar de camping. Als het weer zo blijft kunnen we vanavond barbecueën en een kampvuurtje maken.

Balanced Rock 
Balanced Rock 




Vandaag gereden:   66 miles   (106 km)
Camping: Pack Creek Campground and RV Park






2 opmerkingen: