 |
| Tuba City |
Op weg naar de Grand Canyon staan we voor de zelfde keuze
als gisteren, een route van 8 uur door en over de bergen of er omheen in 5,5
uur althans volgens onze navigatie Miep, terwijl google maps voor de kortste
weg maar 2,5 uur rekent. Gezien de ervaring van gisteren nemen we geen risico
en nemen de langere route er omheen. Benieuwd of de tijdsberekening van Miep
echt klopt, in dat geval komen we wel erg laat aan en kost het ons misschien
een extra dag. De berekening van Miep blijkt redelijk te kloppen, inclusief een
half uur boodschappen doen in een echte Navajo supermarkt, Bashas in Chinle, en
een kwartier koffiepauze nabij Tuba City, komen we om vier uur bij de Grand
Canyon aan.
De Grand Canyon, die hoog op de bucket list van Nicole staat en nu
dan toch kan worden afgestreept, is gelegen in het noordwesten van de staat
Arizona. Het is een van de oudste nationale parken in de Verenigde Staten. Het
park omvat een zeer grote canyon, een diepe en steile kloof uitgesleten door
watererosie van de rivier de Colorado en haar zijrivieren. De Grand Canyon
wordt beschouwd als een van de grootste natuurlijke wereldwonderen. Het park is
4927 km² groot en het gebied werd een nationaal monument op 11 januari 1908 en
een nationaal park op 26 februari 1919. In 1979 werd het park op de
Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst. 
De Grand Canyon omvat een uitgebreid
systeem van in elkaar overlopende canyons, maar is niet de grootste of diepste
canyon ter wereld. De waarde ligt in de combinatie van uitgestrektheid, diepte
en kleurenrijkdom van de rotsen die aan de oppervlakte komen. Deze dateren uit
het Precambrium. De Jarlung Zangbo in China wordt als diepste canyon beschouwd.
De Barranca del Cobre (Koperkloof) in Mexico is de grootste canyon ter wereld,
maar dat willen de Amerkanen liever niet weten. We stoppen eerst even bij de
Desert View Watchtower. Dit is een uitkijktoren van 21 meter hoog die over het
eerste gedeelte van de Grand Canyon
uitkijkt en ligt aan het begin van de East Rim Drive. De toren is van binnen
mooi versierd met allerlei muurschilderingen en plafondschilderingen van Fred
Kabotie. Hoewel het dus lijkt alsof deze toren uit de indianentijd stamt,
blijkt dat de toren helemaal niet zo oud is en gewoon in de stijl van de
indianen gebouwd is. Het is een ontwerp van de Amerikaanse architecte Mary
Colter en is voltooid in 1932. 
Onder in
de toren is een souvenirwinkeltje gevestigd, we lopen alle drie de verdiepingen
omhoog en hebben daar een prachtig uitzicht over de Grand Canyon. De Colorado
River die door de Grand Canyon heen stroomt lijkt heel erg klein en vooral smal
op zo’n afstand, maar in werkelijkheid is hij bijna een halve mijl breed. Dat
is lastig voor te stellen als we er naar kijken van uit de Watchtower, wij
voelen ons hier heel erg nietig. De Desert View Wachttoren werd op 28 mei 1987
een United States National Historic Landmark. Na de Watchtower rijden we door
richting het Visitor Center van het park. Terwijl we de weg van 21 mijl
afleggen stoppen we onderweg nog een aantal keer bij een overlook. Zo zien we
steeds wat andere stukjes van de canyon, wat is het toch mooi!
We weten nog van een vorige keer dat het lastig parkeren is
met de camper in het park. Je kunt er op zich wel door heen rijden maar omdat
de Grand Canyon zo’n toeristische trekpleister is, is het er eigenlijk altijd
druk. Daarom volgen we de raad op die in de park folder staat en parkeren we de
camper bij het Visitor Center en pakken een gratis shuttlebus die ons door het
park heen brengt. Je kan uitstappen waar je wilt en ook weer opstappen waar je
wilt. We rijden een paar haltes voorbij en stappen dan uit om nog even een
ander stuk van de canyon te zien. We lopen over de rim tot aan de volgende
bushalte en nemen dan de bus weer terug. Inmiddels is het toch al zes uur en we
moeten toch echt een camping gaan zoeken. De campings in het park zelf zijn
allemaal al vol, dus hebben we geen andere keus dan naar Tusayan te rijden en
daar een camping te zoeken. De enige grote camping is ook al vol maar we weten
nog een camping te vinden in het Kaibab Forest net voorbij Tusayan. Gelukkig
kunnen we nog net een plekje vinden, want ook deze camping is al bijna vol. We
hangen een briefje aan het paaltje dat de plek gereserveerd is en gaan dan in
het dorpje nog even eten bij een steakhouse, daar waren we aan toe!
Vandaag gereden: 278
miles (447 km)
Camping: Ten-X
campground Kaibab Forest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten