Vandaag is onze zoon
Robin jarig, helaas zijn wij niet bij hem op zijn feest om het te vieren maar
we kunnen wel skypen nu we deze ochtend internet hebben. Terwijl wij ontbijten
praten we een uurtje over zijn en onze belevenissen van de afgelopen week. Voor
we de camping verlaten brengen we de geleende muggenspray terug naar de
camphost Donna, we nemen hartelijk afscheid met een ‘hug’, als we weer in de
buurt zijn moeten we haar beslist bellen. We krijgen haar visitekaartje om
contact te houden. Omdat we de komende dagen veelal in City Parken of State
Parken zullen verblijven vullen we de koelkast en diepvries nog maar eens aan
in Port Arthur. 
Gisteren hebben we ervaren dat een bus "mosquito"
spray geen overbodige luxe is en daar, gelet op de fel brandende zon, een tube
zonnecrème en extra flesjes bronwater een must zijn , worden deze ook aangeschaft.
Dan gaan we naar Bolivar Peninsula. Onderweg treffen we een pomp met de prijs
van 1,69 USD per Gallon en om ons record "goedkope benzine tanken" te
verbreken gooien we daar onze tank vol. We rijden het langgerekte schiereiland op, gelegen aan de
Mexicaanse Golf met één klein dorp Chrystal Beach, hier zijn alle woningen op
hoge palen gebouwd. 
Omdat er in 2008 een grote overstroming is geweest waarbij
het water 17 ft boven zeeniveau kwam, moeten de huizen tegenwoordig op palen
gebouwd worden van minimaal 17 ft hoog, dit is een eis van de verzekeraars. Zo’n
dorp van woningen op stelten ziet er heel apart uit. Net voor Chrystal Beach
vinden we een kleine strandopgang met een pier waar volop gevist wordt. We
parkeren tussen de vissers en zetten de stoeltjes buiten om te lunchen. Het
valt op dat iedereen hier gewoon met de auto het strand oprijdt en dan de
stoeltjes uit de achterbak haalt, koelbox erbij, barbecue aan en picknicken
maar. |
| 'Drive Thru' koffie huis op stelten |
Wij durven niet zomaar met de camper het strand op dus gaan we op zoek naar
een camping aan het strand. We volgen de aanwijzingen naar de Bolivar Beach
Flats Campground maar vinden geen camping, wel strand. Ook hier staan hele
families met een aantal auto’s rondom hun partytenten te barbecueën, de
kinderen spelen in zee. Bij een andere groep zien we een aantal tenten rond een
kampvuur staan, maar ook zij weten niets van een camping.
Dit is een vrij
strand waar iedereen mag blijven staan, er staat nergens dat je hier niet mag
overnachten, dus is het toegestaan anders hadden ze er wel een bord neergezet.
The beach is from everyone, hun simpele redenatie spreekt ons aan, omdat zij
vannacht ook met een heel grote groep op het strand blijven kamperen in 5
tenten, gaan wij naast hen staan. Het zand heeft een harde dichte structuur en
de camper kan volgens ons niet wegzakken in het zand. We volgen hun
aanwijzingen en wagen de gok en parkeren onze camper ook op het strand, tafel
en stoeltjes naar buiten en dan lekker met een biertje in de zon. Dat is toch
het ultieme camperleven. We maken een strandwandeling waarbij we nog meer
kampeerders zien staan. 
Iedereen komt met zijn auto het strand op en zoekt een
plekje, anderen rijden over de kilometers lange beach in plaats van te
wandelen. Vooral de Spaans sprekende bevolking bezoekt in groot familieverband
het strand. Met 5 à 6 pickups en nog wat SUV's wordt een plek uitgekozen, super
BBQ's uitgeladen, partytenten opgebouwd, tafels en stoelen neergezet en met
veel gezang, geklap, eten, drinken en gejoel komen zij de middag en avond wel
door. Als het tijd is om te koken steken ook wij de barbecue aan en zo zitten
we zelfs op het strand te eten. 
Beetje jammer is wel dat iedere strandbezoeker
in de wijde omtrek de radio in zijn auto hard aanzet met de portieren open
zodat iedereen kan meeluisteren, de vele muzieksoorten, veelal Spaans /
Mexicaans, zijn niet echt onze smaak maar kennelijk hoort dat hier zo op het
strand. Tegen zonsondergang breken de dagjesmensen weer op en keert de rust
terug op het strand. Met een kop koffie voor de camper luisteren naar de
branding is een ervaring op zich. Benieuwd hoe het hier morgenvroeg is.
Vandaag gereden: 85
miles (137 km)
Camping: Bolivar Beach
Zo, weer even bijgelezen. Een voorzichtige conclusie? Jullie zien heel veel en toch....... rustig aan. Los van de muggen genieten van wat je tegenkomt, ervaart en uiteraard dagelijks een hapje en een drankje. Real Camperlive!!!
BeantwoordenVerwijderenJe conclusie klopt, we genieten beslist van dit camperleven, elke dag is een nieuw avontuur. Vaak weten we 's morgens niet waar we 's avonds zullen staan met de camper en soms worden de plannen aan het begin van de avond plotseling gewijzigd, maar dat zul je in een later verhaal nog wel lezen.
Verwijderen