Antelope Canyon Page, AZ

Vrijdag 6 mei

Doordat Arizona niet aan zomer- en wintertijd doet lopen wij ineens voor op de tijd, daardoor worden we wat eerder wakker en kunnen we al vroeg vertrekken van de camping. De weg naar Page loopt door het Grand Canyon National Park heen, we komen weer langs een aantal viewpoints. Met de ochtendzon is de Grand Canyon nog mooier dus we stoppen een paar keer voor een fotomomentje. Nu hebben we de Grand Canyon toch op vele punten kunnen bekijken. Als we het Grand Canyon National Park verlaten hebben rijden we in één stuk door naar Page, AZ.

Zodra we de stad in rijden herkennen we veel van eerdere vakanties een aantal jaar geleden. We herkennen de straat met de negen naast elkaar liggende kerken, elk met een ander geloofsovertuiging. We herkennen weer het centrum met de winkels en restaurants en het kantoor waar we een tour door de Upper Antelope Canyon hebben geboekt. Alleen de camping waar we hebben gestaan vinden we niet meer terug, we weten de naam en het adres niet meer. De twee campings die we wel tegenkomen zijn erg duur en bovendien al vol. Het is zaterdag dus heel veel Amerikanen zijn het weekend erop uit en hebben veelal vooruit plaatsen op de twee campings geboekt. Even buiten Page gaan we een Antilope Canyon bezoeken, het lopen door zo'n ondergrondse canyon is al een avontuur op zich, maar even wat uitleg over het ontstaan. In het rotslandschap van zuidwest Amerika komen veel canyons / ravijnen voor en een bijzondere vorm daarvan is de slot canyon. Het woord ‘slot’ betekent ‘smalle gleuf’. Een slot canyon is een kloof met hoge verticale wanden, die erg dicht bij elkaar staan. De meeste slot canyons zijn gevormd in droge gebieden, waar incidenteel heftige overstromingen plaatsvinden. Tijdens dergelijk natuurgeweld schuurt het water met steen en ander puin door de zachtere rotslagen heen, waardoor de smalle kloven ontstaan. Veel slot canyons blijven onbekend bij het grote publiek, omdat ze in onherbergzame gebieden liggen en vaak ook moeilijk toegankelijk zijn. De belangrijkste uitzondering is de uit twee delen bestaande Antelope Canyon. Vooral de Upper Antelope Canyon is een belangrijke toeristische trekpleister, ook de Lower Antelope Canyon heeft de laatste jaren veel bekendheid gekregen. Upper Antelope Canyon werd in het jaar 1931 ontdekt door het 12-jarige meisje Sue Tsosie. Haar volk, de Navajo Indianen, noemden de kloof “Tse Bighanilini”, dat betekent: “de plaats waar water door rotsen stroomt”. 

De Navajo’s hebben de vondst van de canyon jarenlang geheim gehouden. Upper Antelope Canyon ligt binnen in een hoog, rood zandstenen plateau; de ingang is een smalle opening die je niet het idee geeft dat er iets bijzonders te zien zal zijn. Maar dat verandert direct nadat je naar binnen loopt, je bevindt je dan in een magische wereld tussen glooiende zandstenen wanden, die prachtige kleuren krijgen in het gefilterde zonlicht. Vooral rondom het middaguur is de lichtinval perfect. Dus maar eerst naar de Antelope Canyon om een tour te boeken.

We rijden rechtstreeks naar de Lower Antelope Canyon toe en parkeren daar de camper. Bij de ingang betalen we $8 per persoon alleen om het gebied rondom de canyon te mogen betreden, waarmee ze alleen de parkeerplaats bedoelen want niemand mag buiten het parkeerterrein rondlopen. Dan kunnen we een wandeling door de Antelope Canyon boeken, die alleen met gids bezocht mag worden, deze toer kost nog eens $20 per persoon. Die Navajo’s zijn wel erg commercieel, maar het is hun land en zij hebben het hier voor het zeggen. Vlak voor ons is net een hele buslading Japanners aangemeld voor een wandeling door de canyon, maar wij lopen met een klein groepje van acht personen met een gids mee.

De Indiaanse naam voor Lower Antelope Canyon is “Hasdestwazi”, dat betekent “spiraalvormige rotsbogen”. In augustus 1997 zijn hier 11 mensen verdronken, toen als gevolg van een onverwachte onweersbui een vloedgolf van 15 meter hoogte door de canyon spoelde. De canyon is daarna geruime tijd voor het publiek gesloten geweest, er zijn diverse veiligheidsmaatregelen getroffen. Zo zijn er binnen in de canyon meerdere stalen trappen aangebracht, en zijn er bovenaan bakken geplaatst met touwladders die in geval van nood naar beneden kunnen worden gelaten. 

Dit is ook een van de belangrijkste redenen dat nu nog enkel "guided tours" gemaakt kunnen worden. We hebben een goede gids getroffen, een jonge man die nog steeds enthousiast kan vertellen ondanks dat hij zes groepen per dag rondleidt. Hij wijst ons de beste posities aan om een foto te maken en helpt zelfs bij het instellen van de diverse camera’s en smartphones, hij kan ondertussen elk merk en model bedienen. 

We lopen langzaam door de canyon omdat we geregeld moeten wachten op de groepen voor ons, maar door de vele bochten en nauwe doorgangen zien we de groepen voor ons bijna niet. Boven de canyon is het inmiddels flink gaan waaien en er waait behoorlijk wat zand naar beneden zodat wij af en toe een zanddouche over ons heen krijgen. Stoffig en dorstig komen we de canyon weer uit. Ondanks dat wij al eerder in deze canyon zijn geweest zijn we weer onder de indruk van de schoonheid ervan. Het is pure kunst vanuit de natuur. We rijden terug naar Page.

Bij een carwash in de stad vinden we een gratis dumpstation voor RV’s. We hebben vanochtend niet kunnen dumpen omdat er geen dumpstation op de camping was, dus zitten de vuil water tanks vol en de vers water tank leeg, het komt goed uit dat we hier een dumpstation vinden. Bij de benzinepomp ernaast vullen we meteen ook maar onze propaantank, zodat we er qua gas weer even tegen kunnen. Aan de overkant is een Walmart en daar staan al een tiental campers die willen overnachten. We zoeken een plaatsje tussen hen in en maken het ons gemakkelijk, een prima plek voor de nacht. We douchen al het rode zand van ons af en gaan eten. 

Terwijl wij zitten te eten zien we steeds meer campers om ons heen parkeren, het lijkt bijna een echte camping. De Walmart is de overloop van de overvolle campings, uit dankbaarheid hebben we weer uitgebreid boodschapjes gedaan, we verwachten de komende dagen weer minder supermarkten tegen te komen. Toch een beetje afzien dat camperen!

Vandaag gereden: 161 miles  (259 km)

Camping: Walmart Supercenter Page, AZ