Slide Rock State Park, AZ

Zondag 22 mei

We ontbijten op de kamer, we kunnen nu water koken in de magnetron zodat we toch een kopje thee bij het ontbijt hebben, we beginnen het weer te leren. We hebben gisteravond na het eten de hotels voor de komende dagen vastgelegd, daar hoeven we ons geen zorgen meer om te maken. Nog even naar de Starbucks voor een lekker bakkie darkroasted coffee en dan op weg. 

Tot aan Flagstaff rijden we over de Interstate 40 daarna gaat de rit over de Scenic Byway 89a, vanaf Flagstaff rijden we door de bergen tot we bij Slide Rock State Park komen. Er staat al een file om het park binnen te komen en wij zijn benieuwd wat daar te beleven is. Gelijk na de ingang is een groot parkeerterrein met een ruime picknick area ernaast. Een aantal picknick tafels is bezet en de barbecues branden al. Het park blijkt een recreatiepark te zijn langs een stromende beek met kleine stroomversnellingen. Langs het water zijn veel plekjes op de rotsen bezet, overal zitten gezinnen of vriendengroepen op een handdoek of stoeltje, bijna allemaal met een grote koelbox en soms zelfs een grote partytent. 

Het water is erg koud, het is smeltwater uit de hoger gelegen bergen, maar dat weerhoud de meesten er niet van om te gaan zwemmen, de grootste attractie is om te glijden door de stroomversnellingen die een natuurlijke glijbaan hebben gevormd. De rotsen zijn zodanig afgesleten door het water dat alle scherpe punten en randen weg zijn, vandaar de naam Slide Rocks SP. 

We wandelen eerst bovenlangs de klif waar we uitzicht hebben op het water, daarna lopen we via een lange trap naar beneden en lopen nog een eindje langs het water. Het is leuk om te zien hoe iedereen zich hier vermaakt in de stroomversnelling. Omdat deze beek in een valley ligt is het op de rotsen echt warm door de zon. De ideale plek om een dagje met je gezin naar toe te gaan, maar dat hebben die vele Amerikanen allang ontdekt. Als we het park uit zijn zoeken we een rustiger picknick plek op om onze broodjes op te eten. We zitten inmiddels in het Red Rock area en ook daar is het behoorlijk druk langs de route. De weg volgend komen we in Sedona, een leuke maar heel toeristische plaats en het middelpunt van de Red Rocks, zodat we in file het plaatsje in rijden. Het is een aaneenschakeling van giftshops, restaurantjes en fast foodketens. Je kunt er over de hoofden lopen en er is nergens een vrije parkeerplaats te vinden, dus we bekijken het stapvoets allemaal vanuit de auto. 

Net na Sedona komen we bij de Bell Rock, een hoge rode rots in de vorm van een grote klok, hier zijn we op onze eerste reis in het westen al eens geweest, toen zijn we gestart in Phoenix en was de Bell Rock zo ongeveer onze eerste "natuur" ervaring met Zuidwest Amerika. Het is leuk om hier nu weer even te staan en te herinneren hoe we er toen tegen aankeken. We herkennen de parkeerplaats waar we destijds een broodje uit de kofferbak hebben gegeten, zo raar dat die herinneringen dan toch weer opkomen. We vervolgen de Scenic Byway 89a en komen in Cottonwood aan. Opzich een redelijk grote plaats en streekcentrum maar nu het tegenovergestelde: geen mens te bekennen. Alle winkels dicht, zelfs de VVV, er bestaan waarschijnlijk geen toeristen op zaterdag en zondag. Dus maar snel weer op weg en dan komen we in Jerome, een plaatsje heel hoog in de bergen. Maar hier lopen weer drommen mensen en er is wederom geen vrij parkeerplekje meer te vinden, wat doen al die mensen hier toch? Je kan merken dat Amerikanen op zondag niet graag thuisblijven en er massaal op uit trekken. Een half uur later zijn we de berg over en komen we in Prescott Valley waar we vannacht zullen blijven, een tussenstop op weg naar onze bestemming morgen te weten Apache Junction waar voor ons de Apache Trail begint. Maar dat beleven we morgen en overmorgen, dus blijf onze BLOG volgen!

Vandaag gereden:  130 miles  (209 km)

Hotel: Arizona Inn Prescott Valley, AZ