De wind is vannacht aangewakkerd tot storm waardoor de
camper staat te schudden op zijn wielen. Om zes worden we wakker van de
slagregens en het onweer wat recht boven ons hangt. De hele camping staat inmiddels
blank. We zijn nu wel heel blij dat we niet op het strand zijn blijven staan
vannacht, dat had beslist problemen gegeven. Twee uur later is het allemaal
weer voorbij en begint de zon alweer door te komen, de temperatuur loopt gelijk
in snel tempo op.
Om tien uur rijden we richting het vliegveld in Houston om
Nicole op te halen. We zijn er twee uur te vroeg maar rijden alvast een
verkenningsrondje om te kijken waar we kunnen parkeren of dat we haar ergens
kunnen oppikken. Het is er erg goed geregeld, de vele borden wijzen duidelijk
waar we moeten zijn, vlak voor de aankomsthal voor internationale vluchten is
een rondje om passagiers te laten instappen.
Zie Nicole zwaaien, het 6e raampje van achter |
George Bush Intercontinental Airport is het internationale
vliegveld van de stad Houston, de tweede stad in Texas. Het vliegveld ligt zo'n
32 kilometer van het centrum van de stad en bestrijkt zo'n 40 km². Met 60
miljoen vervoerde passagiers in 2015 is het, naar de voormalige president
George H.W. Bush vernoemde vliegveld, het op ÊÊn na grootste van de staat Texas
en de tiende grootste van de Verenigde Staten. Dagelijks vertrekken er ongeveer
900 vluchten en landen er net zoveel vluchten. De grootste luchthaven van Texas
is niet die van de hoofdstad Austin maar de Dallas/Fort Worth International
Airport. George Bush Intercontinental Airport is (door de fusie met Continental
Airlines) de thuishaven van de
luchtvaartmaatschappij United Airlines. Omdat wij beiden met United Airlines
vliegen, Nicole als ook wij, vliegen wij allebei terug via Houston naar Nederland.
Omdat we nog een paar uur moeten wachten gaan we naar een
Walmart in de buurt om de proviand aan te vullen. Na de lunch rijden we terug
naar het vliegveld waar Cathy uitstapt om in de aankomsthal te wachten en Peter
nog een rondje rijdt, want parkeren mag niet voor de deur. Peter vindt een
plekje dichtbij waar hij vliegtuigen kan spotten terwijl Cathy Nicole opwacht.
Nicole komt redelijk snel door de controles en dan begint voor haar het grote
avontuur dat Amerika heet. Nadat Peter ons heeft opgehaald gaan we eerst iets
eten, Nicole vond het eten in het vliegtuig oneetbaar en heeft honger. Het
eerste wat we tegen komen is een Waffle House, gelukkig hebben ze daar de
double cheeseburgers die zij zo lekker vindt. Cathy neemt haar waffle, waarover
ze al 14 dagen zegt dat ze daar weer eens echt zin in heeft. Dan zetten we de
navigatie in op een plaats ten noordwesten van Houston maar komen door Miep
toch op de verkeerde snelweg terecht en rijden naar het zuiden in de richting
van het centrum. Niet zo erg, we komen wel op de goede weg terecht, maar dat
duurt meer dan een half uur omdat we in de spits in de file komen te staan.
Later als gepland komen we in Bryan bij de Walmart waar we willen overnachten.
Omdat het de eerste keer is dat Nicole een Walmart Supercenter van binnen ziet
lopen we een uur rond in de winkel. Koken doen we niet vanavond, aan de
overkant is een Taco Cabana, een fastfood voor Mexicaans eten. We eten daar een
taco en fajita en zoeken dan een plekje op de grote parkeerplaats van de Walmart
voor vannacht. Nicole kan nu eindelijk haar koffer uitpakken, haar bed op maken
en de hele camper van binnen en buiten verkennen tot haar ogen dicht vallen,
het was een lange dag voor haar. Wij maken nog even de blog af voor vandaag en
gaan dan ook slapen.
Vandaag gereden: 217
miles (349 km)
Camping: Walmart
Supercenter Bryan parkeerplaats
đđđ
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat Nicole er nu ook bij is. Onder de hoede van je ervaren ouders de USA verkennen.
BeantwoordenVerwijderen