Het weer is nog slechter geworden, het is vannacht heel hard
gaan waaien en regenen, de temperatuur is gezakt naar 7 °C als we opstaan. De
verwarming is vannacht zelfs een paar keer aangesprongen. Geen korte broeken
nu, we trekken meteen maar een lange broek en trui aan.
Het wordt vandaag een verplaats dag, het volgende park dat
we willen bezoeken ligt in New Mexico. Vlakbij Amarillo ligt de Cadillac Ranch,
een toeristische attractie die je gezien moet hebben als je in de buurt bent.
We komen er toch langs dus gaan we even kijken. De Cadillac Ranch is geen
ranch, maar een kunstproject van de
groep Ant Farm. Het is geen kunstgroep maar een soort van alternatief
architectenbureau. Omdat ze niet zomaar 10 cadillacs hadden staan hebben ze de
miljonair Stanley Marsh gevraagd om het te financieren. Hij zag er de humor wel
van in en ging er mee akkoord. De rij van 10 cadillacs laten de evolutie van de
caddilac tussen 1949 en 1963 zien. 
Het project was amper voltooid toen
bezoekers al de auto’s vernielden door hun namen in de lak te krassen, de
ruiten in te slaan en de deuren er af te halen. Hoewel dit vreemd klinkt zag
Stanley Marsh ook hier wel de humor van in en moedigt het juist aan. Omdat de
stad Amarillo steeds groter wordt hebben ze in 1997 de ranch 2 mijl verderop
gezet in een weiland naast de interstate. Zelfs bij het verplaatsen vond
Stanley Marsh dat ook al het vuil en spuitbussen die rondom de cadillacs lagen
verplaatst moesten worden naar de nieuwe locatie. Als we uitstappen is de
temperatuur nog verder gedaald, door de snijdende wind is de gevoelstemperatuur
inmiddels onder nul. De ingegraven cadillacs zijn vanaf de weg al te zien maar
we trotseren de wind en lopen er naar toe. 
Om de cadillacs liggen een heleboel
spuitbussen met verf op de grond, we denken dat ze leeg zijn maar de meeste
zitten nog half vol en liggen daar kennelijk als uitnodiging om je eigen
graffiti toe te voegen aan de al helemaal ondergespoten cadillacs. Bijna
bevroren lopen we naar de camper terug en zetten de verwarming hoog.
De eerste paar uur rijden we weer door een eentonig
landschap over de highway en interstate. Voorin wordt er luidkeels meegezongen
met de muziek van de ipod en achterin vermaken we ons om de beurt met een boek
of een puzzel. Op deze manier lijkt de afstand helemaal niet lang.
Het park waar we naar op weg zijn halen we vandaag niet maar
we hebben een Walmart uitgezocht in Las Vegas in New Mexico om te overnachten
zodat we vanavond kunnen winkelen. Hoe dichter we bij Las Vegas, NM komen hoe
kouder het wordt. Er ligt zelfs verse sneeuw langs de weg, in Las Vegas, NM
ligt zelfs een dikke laag sneeuw op de daken en in de tuinen, we hebben het
gevoel dat we op wintersport gaan. Op de parkeerplaats bij de Walmart staat al
een camper en wij krijgen toestemming om er naast te gaan staan, aan de andere
kant parkeert nog een vrachtwagen, zo zijn we tenminste niet alleen. Nicole wil
nu eindelijk eens uitgebreid rondneuzen in de Walmart, voor haar is het net
luilekkerland, kunnen we meteen wat kleding gaan passen hebben we vanavond de
tijd voor. We struinen een paar uur de winkel door op zoek naar leuke koopjes
zodat het al behoorlijk laat is als we naar bed gaan, maar dan merken we dat we
vanmiddag in een andere tijdszone terecht zijn gekomen en blijkt het zo laat
nog niet te zijn, we hebben er vandaag een uur bijgekregen.
Vandaag gereden: 260
miles (418 km)
Camping: Walmart
Supercenter Las Vegas, NM
Rare jongens die Texanen. Auto's in de grond proppen ( in de hoop dat ze groeien wellicht?)
BeantwoordenVerwijderen